Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
azyaşlı — 1. sif. Yaşı az olan, kiçik. Azyaşlı uşaq. – Fəhləliyə gedən azyaşlı uşaqlara xozeyinləri heç bir zaman istirahət günü verməzdilər. H. S.. 2. is. Kiçik uşaq (oğlan, ya qız). Azyaşlılara məxsus oyuncaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kənizək — f. azyaşlı qulluqçu qız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qirbə — ə. 1) su tuluğu; 2) azyaşlı uşaqların qarnının şişməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəyyum — ə. 1) azyaşlı və ya xəstə şəxsə nəzarət edən adam; 2) Allahın gözəl adlarından biri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ac-yalavac — is. və sif. Ac, heç bir şeyi olmayan, yoxsul, dilənçi, səfil. <Azyaşlı uşaqlar> ac yalavac, dilənçi günündə yaşayır, gecə gündüz insan qüvvəsindən xaric işləyirdilər. H. S.. Ac yalavac qoymaq – hər şeydən məhrum etmək, varyoxunu əlindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səğir — is. <ər.> köhn. 1. Azyaşlı, kiçik, balaca, həddi büluğa çatmamış uşaq. Pişvazə çıxıb səğirü kəbir; Ucalır ərşə naleyi təkbir. S. Ə. Ş.. <Molla Zaman:> <Həmidin> xoşbəxtliyi ondadır ki, səğirdir. Ə. H.. 2. Həddi büluğa çatmamış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uşaq — is. 1. Azyaşlı oğlan, ya qız; çocuq. Uşaqlar üçün kitab. Uşaqların tərbiyəsi. – Şerə başlarkən uşaqdım, dostlar! S. Rüst.. Uşaqlar çox vaxt qolsuz bir köynəklə yaşıl ot üstündə ayaqyalın gəzirlər. M. C.. // Cavan, gənc (oğlan, ya qız). İnad uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdaca — sif. 1. Çox xırda və ya bir qədər xırda; kiçikcə. Xırdaca təpə. Xırdaca göllər. Xırdaca əl. – Təllin ətəyindən bir xırdaca çay axırdı. Bu çayın kənarı gözəl bir çəmən idi. Ə. H.. Balaca şəhərin küçələrini duman bürümüşdü. Xırdaca evlər duman kimi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xonsa — sif. Hər iki cinsin əlamətləri olan canlı. Xonsa etmək – axtalamaq. Afrika ölkələrində yaşayan müsəlmanlardan bir qismi azyaşlı, günahsız oğlan uşaqlarını tutaraq rəhmsizliklə xonsa edir və onları müsəlmanlar yaşayan başqa ölkələrdə satırlar. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
